O pasado mércores e xusto logo da
convocatoria de folga en case toda España, os reitores das diferentes
Universidades españolas fixeron un plante ante o ministro e non asistiron á
reunión do Consello de Universidades, ao impedir o ministerio incluír na orde
do día o debate sobre o decreto lei de recortes en educación.
O ministro, ante esta situación,
manifesta a súa infinita sorpresa e di estar aberto ao diálogo e non á
negociación. Que mo explique, porque non o entendo. De que serve abrir un
diálogo sobre un tema se non se está disposto a negociar nada. Ademais, destaca
que os decretos lei apróbaos o Goberno e os avalía o Parlamento.
Esta última afirmación é
totalmente certa, pero nos momentos de crise que estamos atravesando e ante a
obriga de modificar a estrutura dos estudos universitarios para homologala ao
chamado Espazo Europeo para a Educación Superior (EEES), máis coñecido como
Bolonia, creo que é necesario chegar a un consenso entre todos para que esta “revolución”
no sistema universitario non nos aboque a un auténtico fracaso. Dixo o
Presidente de Goberno, Mariano Rajoy, na sesión de investidura “La mayoría es un instrumento excelente
para ejecutar las decisiones, pero no es forzosamente el mejor para diseñarlas.
Incluso una mayoría tan generosa como la que se nos ha otorgado, se queda muy
corta en una tarea que exige el compromiso de toda la Nación y en la que cada
español ha de sentirse involucrado. Porque han de ser los españoles, y no el
Gobierno, los motores del cambio, los protagonistas de la reforma, los agentes
de la recuperación".
Sr. Wert diferencie entre goberno
e gobernanza. Gobernanza é a forma de interacción das administracións públicas
co mercado e as organizacións privadas ou da denominada sociedade civil , que
non obedecen a unha subordinación xerárquica, senón a unha integración no que
se denominou redes de interacción público-privado-civil ao longo do eixo
local/global. Nos últimos anos os gobernos nacionais pasaron, de ser a
referencia central da organización política, a ser unha dos seus compoñentes.
Por iso, cando o ministro pregúntase se os reitores están á altura da situación
actual debería incluírse el mesmo. Principalmente hai unha gran diferenza, os
reitores son elixidos democraticamente nas súas comunidades universitarias por sufraxio
universal mentres que un ministro é nomeado polo Presidente de Goberno. Que
problema hai con consultar coa comunidade educativa os recortes en educación?.
Non me cabe dúbida de que o Sr. Wert
é unha persoa brillante e enxeñosa (oíno moitas veces no programa de Carles Francino,
na SER), pero moitas veces ese enxeño tradúcese en soberbia e provocación. E
nestes momentos o que menos necesita este país é un ministro provocador que, a
conciencia ou non, mente en diversas intervencións. Estannos intentando
convencer que os recortes que realiza o goberno de Mariano Rajoy fanse porque
non hai máis remedio, non hai outra saída. Pois menten, se hai outra saída e se
hai outras formas de atallar a crise. O que ocorre é que baixo o paraugas da
crise hai unha ideoloxía clara. Xa o intentou o Sr. Aznar coa súa reforma
laboral que non puido levar a cabo posto que non tiña o paraugas da crise. Xa
non lle poden botar máis a culpa a Zapatero, xa non máis. Acusábanlle de
improvisación, e agora?. El defendíase co problema global, de toda Europa, e
agora?.
Nos recortes que se aplican á
universidade hai medidas que non se van a poder aplicar e ata quen redactou o
decreto non ten moi claro os conceptos dos novos créditos ECTS. O que lle
faltaba ás Universidades é que nestes momentos de cambio queden inmersas nun
proceso de incerteza que provoque un incremento de ineficiencia. É este o
momento de subir as taxas universitarias e diminuír as bolsas?. É este o
momento dunha redución drástica dos orzamentos en I+D+i?. Se o Estado é capaz
de investir 23.500 millóns de euros a fondo perdido para rescatar unha entidade financieira privada (segundo o presidente de Bankia,
as axudas que vai recibir non hai que devolvelas) non é capaz de manter os
dereitos sociais adquiridos logo de tantos esforzos en educación?.
Sr. José Ignacio Wert, decenas de
Universidades (entre as que se atopa a miña, Universidade de Vigo) aprobaron
por asentimento nos seus respectivos Consellos de Goberno (algunhas en
Claustro) un comunicado en contra do real decreto lei. Estes gobernos
universitarios son de diferente cor política polo que non lle pode botar a
culpa a Zapatero.
Non será conveniente reflexionar por
qué vai en sentido contrario ao do resto dos condutores?. Por qué é o ministro
peor valorado do goberno?.
Segundo lin na prensa parece que
intenta reconstruír o diálogo cos reitores. Fágao e se é necesario modificar o
real decreto, modifíquese, por qué non?. Fágase.
Siga o discurso do seu Presidente na sesión de
investidura, “La España del futuro dependerá de
nuestro sistema educativo. No podemos permitirnos el lujo de replantear el
modelo de nuestra educación al compás de cada cambio de gobierno. Por lo tanto,
buscaremos el más amplio consenso para abordar los cambios que requiere la
situación actual”.
Aínda que só sexa por unha vez,
fagan o que prometen. Como di o cidadán, a educación non é un gasto é un
investimento.
Mi mas sincera enhorabuena por esta acertada reflexión sobre como está la actualidad de la educación. Mary Riádigos
ResponderEliminar