Cambiemos a situación. We can

Acaba de comezar un novo ano que segundo todos os pronósticos vai ser un duro ano con máis recortes e poucas posibilidades de que a economía comece a recuperarse. A pregunta que me fago é, e imos facer algo?. Imos esperar de brazos cruzados a que pase o tempo?. Non se vai a facer nada por intentar cambiar a situación?. Non somos quen de esixir aos nosos gobernantes que empecen a tomar medidas urxentes para que esta sociedade non se encalle en alta mar?.

Dicía Groucho Marx, a política é a arte de buscar problemas, atopalos, facer un diagnóstico falso e aplicar despois os remedios equivocados. Cambiemos a situación. Desde dentro. Involucrémonos para cambiar esta idea. Non todos os políticos son iguais. Esixamos que se modifique a lei electoral para que haxa listas abertas e sexamos os cidadáns os que elixamos quen nos representan. Quizais nun primeiro paso, sexa necesario manter as listas por partidos políticos, pero dentro de cada unha que sexa o cidadán quen decida que persoas de devandito partido político quere que lle represente.

Gústame máis aquela frase de Winston Churchill, o político convértese en estadista cando comeza a pensar nas próximas xeracións e non nas próximas eleccións. Elixamos nós directamente devandito estadista. Porque si equivocámonos facémolo nós, a cidadanía.

É urxente reverter a situación. Moitas familias estanse quedando sen nada. Literalmente sen nada. O paro, as preferentes, a privatización da sanidade, o deterioro da educación, a liquidación de todos os avances que se conseguiron en I+D, … Todos estes aspectos e outros máis están minando á sociedade. As persoas necesitan estabilidade na súa vida. Necesitan coñecer cara a onde se dirixe o país para coller o tren adecuado. O problema é que os nosos gobernantes non saben cal é o camiño que se ha de percorrer.

A paciencia é unha árbore de raíz amarga pero de froitos moi doces. Pero si esa árbore non se coida non dá froitos. E si termínase a paciencia, éntrase nun proceso anímico negativo que só traerá desgustos.

Empecemos polo principio. Teño reflexionado neste blog moito achega da educación e da política educativa pero como dicía Confucio, onde hai educación, non hai distincion de clases e si non hai distinción de clases a sociedade será máis aberta, dinámica e progresista.

Hoxe, nestas reflexións aparecen moitas citas, pero creo que é o momento de escoitar moito, actuar continuamente e falar pouco. Estamos nun punto de inflexión. Bo momento para cambiar as políticas que nos levaron a esta estación e comezar un novo proxecto de país, apoiando a economía produtiva e destapando e acusando a economía especulativa.

Pero para empezar un gran proxecto fai falta valentía. Para finalizar un gran proxecto fai falta perseveranza. Son os nosos políticos valentes e perseverantes?. Deixo a pregunta no aire para que cada cal contéstea como queira. Pero o que me atrevo a dicir é que os cidadáns do montón si somos valentes e perseverantes. Estámolo demostrando día a día, aínda que algúns dirán, que remedio nos queda.

Cambiemos a situación. We can.