Estes días acábase de publicar o informe PISA no área de Matemáticas,
Comprensión Lectora e Ciencias. Os resultados mostrados por este informe son
importantes para coñecer o estado actual da educación no noso país. Pero
quizais, é moito máis importante saber ler devanditos resultados e sacar as
conclusións axeitadas para que se mellore o noso sistema educativo. Por iso,
nestas liñas gustaríame facer algunha reflexión para que todas as persoas que
as lean fágano tamén e entre todos mellorar a lectura de devandito informe.
En primeiro lugar destacar que os países con mellores puntuacións son os asiáticos.
Debemos copiar o sistema de devanditos países?. Ben, pensemos un momento nesta
situación. Estes países, por carácter, son moi competitivos e os alumnos están
toda a mañá nas aulas e toda a tarde estudando para conseguir as mellores notas
posibles e poder alcanzar a entrada nunha boa universidade. Visto así parece
acertado, pero o ser humano é algo máis que un ser competitivo. É un ser
social. E para que a sociedade mellore é necesario que os mozos non só teñan
grandes coñecementos senón que saiban adaptarse e adaptar devanditos
coñecementos á contorna que lles tocará vivir. Pero quedémonos no punto medio,
que case sempre é o máis acertado, e incorporemos ao noso sistema o explicar
aos nosos estudantes que con esforzo se poden alcanzar grandes metas e ao mesmo
tempo, o concepto máis sinxelo tamén require esforzo para poder comprendelo. É
dicir, incentivar a cultura do esforzo.
Outro aspecto importante é que os resultados de España varían bastante
entre comunidades autónomas, algunha delas con resultados bastante positivos.
Iso quere dicir que non se está facendo do todo mal e polo tanto unha
revolución nas leis educativas non ten sentido, e menos cada vez que se alcanza
o goberno. Como dicía ao principio, o máis importante é saber ler os resultados
e desde o meu punto de vista, creo que nin a lei nin o investimento en
educación deben sufrir grandes cambios cuantitativos pero si, cualitativos. Vou
citar algún deles:
1.- Cambio na metodoloxía de
ensino. É necesario
centrar o sistema na aprendizaxe máis que no ensino. Un dos aspectos negativos
reflectidos neste informe é que os nosos estudantes non saben aplicar os
coñecementos. E isto é certo porque, por experiencia propia, o vivo case continuamente
na universidade. Débese cambiar o modelo de ensino para que o estudante aprenda
e comprenda o que aprende. Non só debe adquirir coñecementos senón tamén as
habilidades e competencias propias inherentes a devanditos coñecementos. Non
vale para nada memorizar conceptos si non se sabe para que serven. É pan para
hoxe e fame para mañá.
2.- Recoñecemento por parte da
sociedade do labor docente. Neste país, este goberno e persoas afines ao
mesmo, deterioraron completamente a imaxe do docente. Con que actitude entra un
mozo en clase cando se lle repite continuamente que o profesor non traballa
nada, pásase parte do tempo tomando café, lendo o xornal e con amplos períodos de
vacacións?. Como pode un profesor inculcar a un estudante que se debe esforzar
para conseguir un obxectivo, cando se denigra o papel que desempeña?. Hai que
investir no docente. Que teña posibilidade de seguir formándose nas novas
metodoloxías, que teña os medios adecuados para poder implantar esta nova
metodoloxía. Investir en educación “con sentidiño”
é sementar para o futuro.
3.- Implicación da familia. A familia débese implicar no estudo dos
fillos. Ademais, hai un aspecto moi importante. Educar debe facelo a familia.
Na Escola débese ensinar (no sentido amplo da palabra: coñecemento, principios
e ideas). O estudante debe ir á escola educado. Iso permitirá aproveitar moito
mellor o tempo, posto que unha gran parte do mesmo utilízase para poñer orde en
clase. Outro aspecto que remarca o informe PISA é o da falta de puntualidade. É
incrible. Non xa polo feito de chegar tarde, senón polo que iso significa, unha
falta de respecto cara ao resto dos compañeiros. E aí debe estar a familia.
Debe controlar os avances dos seus fillos nos estudos, estando con eles cando
fan as tarefas en casa, achegándose a falar cos titores, etc. Isto require un
esforzo e tempo pero é parte da nosa responsabilidade como pais.
4.- A equidade. Este é un punto alarmante. Un dos aspectos
nos que o noso país estaba ben situado empeza a derrubarse. Que o nivel socio
económico dos alumnos e as súas familias inflúa cada vez máis, débenos facer
pensar que neste aspecto estámonos equivocando. Aos estudantes máis necesitados
a escola pública debe ofrecerlles unhas clases de reforzo para que poidan
adquirir o mesmo nivel que o resto dos compañeiros. Por certo, outro dato
curioso do informe é que repetir curso non serve para nada. Reorganicemos sobre
a base do que xa hai, os diversos estamentos do ensino e que cada mozo poida
incorporarse ao tipo de ensino no cal vaise ver máis realizado. Nin todos
podemos ser médicos, enxeñeiros, etc; nin a sociedade necesita que todos
sexamos médicos, enxeñeiros, etc.
5.- Autonomía dos centros. Cada pequeno centro é un universo en si
mesmo e só os que traballan nel coñecen cales deben ser os protocolos axeitados
para alcanzar o obxectivo final. Iso si, debe haber unhas garantías de control
e medida que permitan facer seguimentos dos mesmos.
E falando de autonomía un pequeno comentario sobre Galicia. Obtén unha nota
positiva en comprensión lectora. Polo tanto, non debe ser tan malo utilizar o
galego en clase porque parece que non diminúe a comprensión do alumno. Deixemos
de utilizar o idioma como arma política. Somos os maiores os que provocamos os
problemas porque, en xeral, aos mozos dálles igual que lle impartan as clases
en galego ou en castelán. E non esquezamos que a lingua é un reflexo do “ser e
da cultura dunha sociedade”. Apoiemos esta fermosa e sabia lingua que temos a
sorte de posuír no noso país.
Poderíase seguir analizando máis aspectos dos resultados do informe PISA
pero os escritos non deben ser moi longos para non aburrir. Si algún lector
chegou ata esta liña, moitas grazas. Quere dicir que, polo menos, as ideas que
se poñen enriba da mesa interésanlle. E si lle interesan é un paso adiante para
a mellora do noso sistema educativo.
Globalmente, comparto a túa visión do asunto, e achego unhas notas soltas, a xeito de reflexión deslabazada:
ResponderEliminar1- Evidentemente, o informe PISA debe terse en conta, pero tampouco hai que obsesionarse con el. Estou convencido de que se ningún goberno variase absolutamente nada do seu sistema educativo entre unha edición e a seguinte habería ascensos e descensos significativos na escala de países, porque aínda traballando nas mesmas circunstancias os resultados varían.
2- Non deben tomarse os resultados de PISA como excusa para ningunha reforma educativa, e moito menos para unha reforma coma a de Wert que non incide nada en aspectos que deban mellorarse.
3- Se PISA se toma como excusa, como fai o goberno de España, o lóxico debería ser encamiñar os cambios na liña dos países que teñen mellores resultados. No último informe destacan os asiáticos -coas súas inhumanas propostas educativas-, pero no anterior o éxito viña dos nórdicos, que aínda que baixaron algo, seguen en postos de cabeza. Non parece mala cousa mirar algo os seus sistemas.
4- Nos países nórdicos a ensinanza privada case non existe (en Finlandia non chega ó 2%).
5- Como ti indicas, os resultados de Galicia -igual cós de Cataluña e Euskadi- están por encima da media en comprensión lectora (tamén en Ciencias). Non parece que o ensino da lingua propia sexa mala cousa.
6- Pero se é certo o que oín nunha tertulia da Radio Galega, o Conselleiro apresurouse a dicir que iso demostraba o éxito do Decreto para o plurilingüísmo. Vaia impacto máis inmediato!, xa que se aprobou poucos meses antes de que se celebrasen as probas.
7- Se os bos resultados en comprensión lectora se deben ó Decreto para o plurilingüísmo, imaxino que co mesmo razoamento se lle pode atribuír o empeoramento en Matemáticas ó feito de que con ese Decreto pasase a impartirse en castelán. Os resultados en Ciencias, que se imparte en galego, tamén son bos.
8- Evidentemente, considero que relacionar os resultados do último PISA coa aprobación do Decreto é un disparate, pero se se fai debe facerse con todas as consecuencias.
9- Ultimamente óese con frecuencia -un dos que o repite de vez en cando é o esconselleiro Currás- que, chegado un punto, aumentar o investimento en educación non mellora os resultados, pero resulta que case todos os países que ocupan a parte alta da clasificación aumentaron os investimentos desde a última edición.
10- Tamén é certo que aumentar os investimentos non serve para moito se se lles dán destinos pouco axeitados. Algúns exemplos:
- O protocolo de actuación nos centros en casos de acoso, que se puxo en marcha recentemente, despois de compralo fóra de Galicia (non sei por canto). É un documento insufrible pouco práctico. A Consellería teríao máis fácil e máis barato se adaptase o que xa teñen moi avanzado algúns centros, que é de ben máis calidade.
- O proxecto COMBAS (competencias básicas), mercado polo Ministerio a unha empresa de León e despois derivado a gobernos afíns. Introduciuse nalgúns centros ás présas e aínda non lle oín a ninguén falar ben del.
- O AVALAR, o gran proxecto que sementou ordenadores pouco eficaces nos centros que entraron neste proxecto, ordenadores que descansan en armarios ou que están espallados por onde lle cadra. Moi fóra da realidade hai que estar para seguir defendendo o éxito deste proxecto. Eu aínda non lle oín a ningún membro de ningún dos centros onde se implantou facer unha valoración positiva, e non son poucos os que me teñen falado del.
E xa está ben, que 10 reflexións desordenadas abondan.
Moitas grazas Suso polas túas aportacións. Sobre todo, tendo en conta a ampla experiencia que tes dentro do ensino secundario.
Eliminar